Kręcenie w miejsce (Nieoczekiwane zakończenie sezonu)

Ponad miesiąc temu wybrałem się na kosza. Po 20 minutach gry skoczyłem do piłki i spadłem tak perfekcyjnie i cudownie, że dopiero jak upadłem poczułem jak stopa wraca na swoje miejsce. Noga momentalnie zmieniła się w coś na kształt bańki.
Wizyta na pogotowiu, kości całe, skręcenie stawu skokowego.

I tak oto zakończyłem jeżdżenie na czas jakiś (i bieganie tym bardziej).
Kuśtykałem najpierw o dwóch, potem o jednej kuli.
Ostatnio porzuciłem podpórkę i pracuję nad przywróceniem pełnej ruchomości stawu.

Wczoraj kolega mnie poratował rowerem co to nigdzie nie jedzie.
Ale przynajmniej się pedałuje :) Wczoraj 30 minut, dzisiaj 35.
Co będzie dalej zobaczymy...

Rutki z GERem

Po wczorajszej trasie nie byłem przekonany czy dam radę w kolejnym dniu zrobić 50+ km.
Z drugiej strony wycieczka GERu miała być lajtowa a w dobrym towarzystwie lepiej się jedzie :)
Rano znowu odwożę Basie do szkoły, wracając do domu zajeżdżam do sklepu po kiełbasę i izotonic :) W domu przebieram się i ruszam do Wrzeszcza ("jak źle będzie się jechało to wrócę z Wrzeszcza do domu"). Siodełko wydaje się mało komfortowe, a we włosach hula wiatr...zaraz kurde, kasku nie mam. Zawracam po kask i ruszam jeszcze raz. Na ścieżce przy Alei Zwycięstwa dogania mnie rowerzysta i pyta czy ja też jadę na GERiatryczną wycieczkę. Potwierdzam i jedziemy do Wrzeszcza. Pod dworcem już całkiem spora ekipa (są kobiety ;D). Ruszamy 5 minut po 10.
Trasa do Rutek bez jakiś szczególnych zmian, peleton porusza się założonym tempem i sprawnie jedziemy do przodu. Za Niestępowem robimy mały popas.
Tędy pojedziemy dalej:


Nasz przewodnik (stada ;):


I część grupy:


Przed Glinczem zaczynam odczuwać brak energii, robi mi się zimno. Czuję, że po wczorajszej wycieczce nie uzupełniłem dobrze paliwa. Na szczęście jest perspektywa ogniska i 'palonej" kiełbasy. Nie chcąc ryzykować "zejścia" w drodze powrotnej w sklepie kupuję sobie dwa batoniki, jednego pożerając od razu.

Na miejscu przeczesujemy las i zbieramy opał. Szef rozpala ognisko (a grupa pomocników zasypuje mu je patykami ;), po chwili rozpoczynamy smażenie.
Konsumpcja rozleniwia wszystkich i chillujemy na moście, na torach i gdzie kto chciał.

Powrót bez problemowy, energii starczyło. W Otominie odłączyłem się z Rafałem i pognaliśmy w kierunku Łostowic. Na skrzyżowaniu Porębskiego i Wieżyckiej się rozstajemy i po 3 minutach jestem w domu. Suma summarum to był dobry weekend. Prawie 150km na rowerze i pełny relaks w niedzielnym słońcu :D

Niezrealizowany plan

To miał być piękny weekend. Dzieci wyjechały.
Sobota miała być moja! Środa: nos raportuje: stary, będzie ze mnie lecieć. Aplikuje sobie dawkę standardowych leków. Czwartek: nos: nie żartowałem, naprawdę będę przeciekać. Leki raz jeszcze.Piątek: gardło decyduje, że trzeba zmienić brzmienie mojego głosu.

No kurde, nigdzie nie pojadę. Ale cykloza szepcze: nie będzie takiej szansy długo..., dzieciak w głowie: jak masz być chory to i tak już po zawodach, a co pojeździsz to twoje.

W sobotę rano wyciągam mapę i zastanawiam się, którędy dzisiaj nie pojadę ;)
Odwożę Basię do szkoły i wracam do domu... po czym zaczynam pakować graty (no przecież już dobrze się czuję >:>) i wychodzę z rowerem.

Kierunek: Wejherowo i cel: pierwsza setka.
Wspinam się do Kiełpina, potem przekraczam 7 w Leźnie.
Tędy pojadę dalej:

A te domki będę mijał:

Kolejny fotostop to Pępowo:


Dalej kieruję się w stronę Banina i jeziora Tuchomskiego.


Rower odpoczywa (ale popatrzcie jaki tam jest syf!, nawet w drzewo śmieci wepchnięte :( ):


Stąd przyjechałem i pojadę tamtędy dalej:


Dalsza trasa to Karczemki w których trafiłem na drogę 218.
Ruch masakryczny, część wyprzedza przy 80-90 km/h na dwie gazety.
W Bojanie uciekam z 218 w kierunku Kielna. W Kielnie zawrotka na Koleczkowo.
Do Koleczkowa dojeżdżam zmęczony, od samego początku jak bym nie skręcił to wiatr albo bezpośrednio w twarz albo z kąta i próbuje mnie przewrócić. Do tego chowa się słońce, zaczyna kropić deszcz. Robi się lekko nieprzyjemnie. Z Koleczkowa miałem 218 jechać do Wejherowo, mam perspektywę drapania się do góry w otoczeniu pędzących blaszanek. Decyduję się odpuścić i zjechać do Chylonii (jeździło się tam kiedyś i było tylko z górki).
O ja naiwny, z górki to było ale dopiero na końcu po wdrapaniu się na jeszcze większą gorę ;/ Potem spokojnie Kartuska i Morską do dworca w Gdyni. Tam przekąska i kierunek Sopot. Po drodze po raz pierwszy jadę rowerem przez przebudowany Węzeł Wzgórze Św. Maksymiliana. Gratulacje za wybór kostki jako nawierzchni, na styku płaskich odcinków z pochyłymi wyglądają już jak rozpadające się, ciekawe jak po zimie to będzie wyglądać. Przez Sopot i Gdańsk standardowo ścieżkami. W Gdańsku kolejny postój i drapię się na górę. Jeszcze tylko rower po schodach i jestem w domu :)

Cel nie został osiągnięty ale dzisiaj nawet gdybym dotarł do Wejherowa to musiałbym w drodze powrotnej skorzystać z usług SKM. Trochę przeszkodziła pogoda i trochę podziębienie. Jutro miałem pojechać z GERem do Rutek ale nie wiem czy dam radę... Ale minimalny dystans we wrześniu osiągnięty (miało być 100km) ;)

Nad obwodnicę

Krótko

Kolejny szlak do przetarcia

Tym razem kierunek zachodni. Dwa stawki, podjazd do Outletu, potem kierunek Jabłonowa, potem Stężycka. Stamtąd ekspresowy zjazd do domu

Gdyby nie błocko między stawkami (+podejście na wał drugiego) trasa elegancko nadawałaby się do jazdy z przyczepą.

Na kosza

Najpierw na kosza, godzinka gry i powrót.
W drodze powrotnej dwa razy naokoło osiedla.
Przedni hamulec po wymianie klocków i podcentrowaniu koła działa fantastycznie skłaniając do opuszczenia roweru przez przednie koło.
Wczoraj tego tak nie odczuwałem mając dociążoną przyczepą tylną oś.

Przy okazji zdjęcie wymienionej niedawno na nową opony z tylnego koła:

Spokojne grupowe kręcenie się po okolicy

Podłączyłem przyczepkę, odłączyłem dzieci od komputera i ruszyliśmy trochę popedałować. Zaczęliśmy od podjechania na Kampinowską, potem zjechaliśmy do Parku Oruńskiego. Zjazd miał odcinek błotny, gdzie sprawdziliśmy dzielność terenową przyczepy (i pasażera przyczepy;). W parku dzieci napadły placyk zabaw.

Po spacyfikowaniu placyku spokojnie wróciliśmy do domu.

Czas na nową kategorię.

Na kosza

Wyjechałem prawie godzinę wcześniej z myślą, że trochę się rozgrzeje jadąc na rowerze. Niestety na miejscu okazało się, że ekipa zawiodła i z kosza nici.